PALJEŽ

Na Primorskoj terasi sjevernog Velebita izmjenjivala su se dva osnovna tipa sezonskih naselja. Najveći broj naselja nalazio se uzduž žljebaste udoline, na dnu mnogobrojnih dolaca. Drugi tip naselja nalazimo na osunčanim stranama poviše uzdužne udoline, nerijetko na visinama iznad grebena (pod borovima) koji uvalu zatvara s primorske strane. Ova naselja karakterizira njihov položaj u dragama, izduženim udolinama, nagnutim i otvorenim prema jugozapadu. Premda se s okolnih strana slijeva i u drazi nakuplja, rastresita zemlja je zbog karaktera drage izložena stalnom ispiranju. Zato su najopsežniji radovi poduzimani upravo po navedenim dragama, na način da su pregrađivane stepeničasto podzidanim terasama (redinama). Te su terase svojim položajem bile više izložene utjecaju sunca, toplije i prozračnije, a tlo ocjedito, pa nije čudno da su na njima bili najbujniji “podgorski” vrtovi. Na terasama, najčešće na njihovim krajevima, podizani su stanovi, opet ovisno o položaju i veličini terase. Smješteni visoko na osunčanim stranama, često s pogledom na more i Terasu u podnožju, ti su stanovi bili ugodna sezonska staništa, ugodnija od većine smještenih u dubokim, tamnim i vlažnim dolcima. Ovo je ipak samo subjektivno razmišljanje iz današnje perspektive, kad je cijelu Terasu prekrila šuma.
Takvo naselje na prisuncu bio je Paljež, a takvi su bili i Omarljivica (iznad Jukić dulibe), Jerković duliba (iznad Miškulinske dulibe), Ripište (ispod Lisca), Biljevine (ispod Vujinca), pa i Ruguzovac (iznad Struga).